Butelki sensoryczne to prosty, a zarazem często niedoceniany pomysł na zabawę z dzieckiem. Są one doskonałą alternatywą dla gotowych zabawek sklepowych. Można je samodzielnie wykonać w domowym zaciszu, przy minimalnym nakładzie finansowym, wykorzystując przy tym wiele produktów z życia codziennego. Mogą być one wykorzystywane również jako pomoce do radzenia sobie z krótkotrwałymi atakami złości dziecka.
Pierwszą pomysłodawczynią butelek sensorycznych była Maria Montessori – włoska lekarka i pedagog, twórczyni systemu wychowania i szkolnictwa, zwanego od jej nazwiska metodą Montessori. Metoda ta charakteryzuje się swobodnym rozwojem dziecka, w oparciu o jego wrodzone zdolności, wspierającym dziecięcą spontaniczność.
W pierwotnym założeniu Marii Montessori butelki sensoryczne miały stanowić pomoc dydaktyczną dla dzieci w wieku od dwóch do sześciu lat, ale nie ma żadnych przeciwwskazań do używania ich w stymulacji rozwoju dziecka zdecydowanie wcześniej, nawet już od szóstego miesiąca życia.
Rodzaje butelek sensorycznych
Ze względu na typ wypełnienia, butelki sensoryczne możemy podzielić na sypkie lub płynne. W obu przypadkach liczba wariantów jest niemalże nieograniczona, pozwólmy sobie popuścić wodze fantazji!
Suche butelki sensoryczne
Można je wypełnić na przykład:
- suchym makaronem
- suchym ryżem
- suchą fasolą, grochem, soczewicą
- orzechami
- koralikami, cekinami, guzikami
Suche butelki sensoryczne są przede wszystkim źródłem interesujących dźwięków i mogą służyć jako pierwsze instrumenty muzyczne. Aby uczynić je bardziej atrakcyjnymi wizualnie, suchy makaron i ryż można zafarbować przy użyciu barwników spożywczych.
Płynne butelki sensoryczne
Czyli jak sama nazwa wskazuje – butelki wypełnione płynem. Jako bazę do ich wykonania wykorzystujemy:
- szczelnie zakręcaną butelkę (dobrze jest wybierać butelki wykonane z twardszego plastiku)
- wodę
- glicerynę (do kupienia w aptece) – dodatek gliceryny zwiększa lepkość wody i spowalnia proces opadania ozdobnych elementów. Należy pamiętać, aby glicerynę dodawać niewielkimi porcjami PO umieszczeniu w wodzie elementów ozdobnych. W przypadku dodatków, takich jak brokat czy cekiny, zbyt wczesne dodanie gliceryny skutkuje powstawaniem dużych skupisk ozdób w jednym miejscu i brak odpowiedniego ich rozproszenia w całej objętości butelki.
WSKAZÓWKA: zamiast połączenia wody i gliceryny można zastosować naturalnie gęstsze wypełnienie np. przezroczysty szampon, żel pod prysznic czy mydło w płynie.
Jako elementy ozdobne w płynnych butelkach sensorycznych można wykorzystać:
- barwniki spożywcze (do zmiany koloru wody)
- brokatowy klej dekoracyjny (1-2 łyżeczki na butelkę wody o pojemności 500ml)
- sypki brokat
- cekiny
- pompony
- gotowe elementy do scrapbookingu
- małe figurki np. zwierząt, ludzików
- inne drobne zabawki, np. autka, klocki
Płynną butelkę sensoryczną warto jest skutecznie uszczelnić przy newralgicznych okolicach nakrętki, z wykorzystaniem kleju na gorącu lub taśmy izolacyjnej. Zapobiegnie to niechcianemu wylaniu się zawartości butelki.
Warto dodać, że analogiczny efekt można osiągnąć zastępując plastikowe butelki woreczkami strunowymi. Ten wariant świetnie nadaje się zwłaszcza przy małych dzieciach, które nie potrafią jeszcze siedzieć, ale dużo czasu spędzają na brzuszku – woreczek strunowy wypełniony suchymi lub płynnymi elementami możemy położyć przed dzieckiem na podłodze. Dziecko samodzielnie będzie mogło przesuwać zawartość woreczka – dobrze jest taki woreczek przykleić do podłogi, aby uniknąć przesuwania się woreczka poza zasięg rączek dziecka.
Aspekt psychologiczny
Butelki sensoryczne, oprócz swojej podstawowej roli jako zabawki, posiadają wiele innych zalet, między innymi:
- pomagają dziecku uspokoić się i mogą służyć do wyciszania dziecka przed snem (butelki płynne)
- pozytywnie wpływają na zdolność do koncentracji
- regulują poziom energii
- dobrze działają na nadruchliwe i nerwowe dzieci
Nie pozostaje nic innego, jak znaleźć w domu pustą butelkę i dać ponieść się swojej wyobraźni – miłej zabawy!